സുന്ദര രൂപാ നാഥാ പവന ദേവസുതാ
പാപിയാം എന്നെയും സ് നേഹിച്ചോ ?
പാപത്തില് പിറന്ന എന്നെ പാവനനാക്കുവാന് നീ
പാവന ശരീരം നീ ഏല്പ്പിച്ചോ ദുഷ്ടര് കൈയ്യില്
എന് പാപം ഏറ്റെടുത്ത് നിത്യ മരണം ഏറ്റു
ദൈവ പിതാവു നിന്നെ കൈ വിട്ടു ക്രൂശതിന്മേല്
വൈരിയിന് തല നിത്യം തല്ലിത്തകര്ത്തു
മരണത്തെയും ജയിച്ചു ഉയിര്ത്തു ജീവിക്കുന്നു
ഭോഷനും ബലഹീനനും നികൃഷ്ടനും കുലഹീനനും
എതുമില്ലാത്തതുമാം എന്നെയും തിരഞ്ഞെടുത്തു
പുറജാതി വര്ഗ്ഗവും ശത്രു ജനവുമായ് ദൈവത്തെ കോപിപ്പിച്ച
എന്നെ നിന് പുത്രിയാക്കി തീര്ത്ത സ് നേഹം ഓര്ത്തു കൊണ്ടു
സ് നേഹിക്കും നിന്നെയെന്റെ ആയുസെല്ലാം ഞാന്
വെണ്മയും ചുവപ്പുമുള്ള സര്വ്വാംഗ സുന്ദരനും
പതിനായിരം പേരില് അതി ശ്രേഷ്ടനുമാം നിന്നെ
നേരില് കണ്ടിടുവാന് മുത്തിടാന് പൊന് മുഖം
എന്ന് നീ വന്നിടും എന്നാത്മ സുന്ദരാ
ആണിപ്പാടുള്ള പാദങ്ങളില്
നന്ദിയിന് ബാഷ്പങ്ങള് പൊഴിച്ചിടുവാന്
ആലാപനം: എലിസബത്ത്